Płaskie przewody podtynkowe. Układa się bezpośrednio w płytkich bruzdach ściennych, dbając o to, by przewody były przykryte przynajmniej pięciomilimetrową warstwą tynku.
Przewody o dowolnym przekroju, układa się w tzw. peszlach - karbowanych rurkach osłonowych.
Płaskie przewody wtynkowe. Mocuje się do surowych ścian. Do tej technologii przystosowany jest specjalny osprzęt elektrotechniczny (puszki, gniazda wtyczkowe, łączniki itp.) o obniżonej wysokości, zbliżonej do grubości warstwy tynku. Jest to najtańszy sposób układania instalacji. Rurki osłonowe i puszki także umieszcza się na surowych ścianach, przeważnie w naturalnych rowkach i zagłębieniach na styku cegieł lub bloczków. Po ułożeniu instalacji i osłonięciu puszek na czas robót, ściany tynkuje się i tym sposobem zakrywa sieć przewodów elektrycznych.
Przewody w kanałach lub listwach instalacyjnych. W ten sposób przewody elektryczne można układać już po wykończeniu ścian. Jest to rozwiązanie umożliwiające przerobienie fragmentu instalacji lub podłączenie nowego urządzenia bez kucia ścian. W listwach i kanałach można też instalować gniazda wtyczkowe, łączniki, oświetlenie miejscowe itp. Prowadzi się je przy podłodze oraz wokół ościeżnic drzwi i okien.
Niezależnie od sposobu prowadzenia przewodów: na- czy podtynkowo trzeba przestrzegać zasad ochrony przeciwporażeniowej.
Najczęściej komentowane