Typowe przewody oświetleniowe mają przekroje żył 1,5 mm2, a prowadzące do gniazd - 2,5 mm2. Najczęściej są to przewody płaskie, jednak czasem wybiera się też przewody okrągłe. Informacje o liczbie żył oraz ich przekroju umieszczone są na izolacji przewodu.
Żyły przewodów osłania się izolacją różnej barwy, zależnie od przeznaczenia:
- czarna, brązowa lub szara - żyły fazowe (na schematach oznaczane literą L). Powinny być doprowadzone do zacisków z lewej strony gniazda;
- niebieska - żyły neutralne (oznaczane N). Należy je doprowadzić do zacisków z prawej strony gniazda;
- żółto-zielona - przewody ochronne (oznaczane PE). Łączy się je ze stykiem ochronnym („bolcem") gniazda.
Jeśli elektryk zmienia przeznaczenie żyły na inne, niż wynika z koloru jej izolacji (co czasem jest konieczne), to powinien końce takiej żyły oznaczyć taśmą izolacyjną odpowiedniego koloru.
Przewody elektryczne łączy się tylko w puszkach instalacyjnych. Puszek nie należy pokrywać tynkiem, by w razie awarii można było łatwo się do nich dostać, bo uszkodzenia najczęściej zdarzają się właśnie w miejscu połączeń.
Do łączenia przewodów powinno się używać specjalnych złączek, nie wolno natomiast łączyć ich przez skręcanie żył, co niestety jest bardzo często praktykowane. Takie połączenia nie są bezpieczne i niemożliwa jest kontrola ich stanu.
Fotografia tytułowa: Wago Elwag
Najczęściej komentowane